بریم سراغ یه فیلم ترسناک باحال دیگه، "Lights Out" یا "وقتی چراغا خاموش میشن" خودمون! آقا این فیلم یه جوریه که هم ترسناکه، هم یه کم فکر آدمو درگیر میکنه، هم اینکه خیلی خوش ساخته‌ست. اصلا از اون فیلم ترسناک‌هاییه که بعدش میگی دمشون گرم، چه ترسیوندنمون! داستان از یه فیلم کوتاه شروع شد، یه کارگردان باحال به اسم دیوید اف. سندبرگ یه فیلم کوتاه سه دقیقه‌ای ساخت با همین اسم، "Lights Out"، که تو اینترنت ترکوند. انقدر استقبال شد که جیمز وان، کارگردان خفن فیلم‌های "احضار روح" و "اره"، دست به کار شد و گفت بیایم اینو بلندش کنیم، یه فیلم سینمایی درست و حسابی ازش بسازیم. و ساختن دیگه! داستان فیلم خیلی ساده‌ست ولی خیلی خوب اجرا شده. یه موجود ترسناک داریم که فقط وقتی چراغ‌ها خاموشه پیداش میشه. یعنی تا برق هست و روشناییه، خبری نیست، ولی وای به حال لحظه‌ای که تاریکی بیاد! این ایده خیلی جالبه، چون ترس از تاریکی یه چیز خیلی طبیعیه تو وجود همه ما. کیه که تو بچگی از تاریکی نترسیده باشه؟ این فیلم دقیقا همون ترس رو نشونه گرفته و خیلی هم خوب موفق شده. شخصیت اصلی فیلم یه دختر جوونه به اسم ربکا است که ترسا پالمر نقش‌شو بازی می‌کنه. ربکا یه خواهر ناتنی کوچیک‌تر به اسم مارتین داره. مارتین یه شبح یا یه موجود خیالی به اسم دایانا رو میبینه که مادرشون، سوفی، باهاش حرف میزنه. ربکا که خودش هم تو بچگی همچین تجربه‌ای داشته، کم‌کم میفهمه که این دایانا فقط توهم نیست و واقعا یه چیز ترسناکِ تو زندگی مادر و برادرش. بازیگرها هم خیلی خوب انتخاب شدن. ترسا پالمر که نقش ربکا رو بازی می‌کنه، خیلی خوب تونسته حس یه آدم قوی ولی در عین حال آسیب‌پذیر رو نشون بده. گابریل بیتمن هم که نقش مارتین رو داره، خیلی خوب تونسته ترس و بچگی رو با هم قاطی کنه. ماریا بلو هم که نقش مادر رو بازی می‌کنه، عالیه. نقش یه مادر افسرده و درمونده رو خیلی خوب درآورده که هم نگران بچه‌هاشه، هم انگار یه رازی رو پنهون می‌کنه. نکته جالب فیلم اینه که با یه بودجه خیلی کم ساخته شده، حدود 5 میلیون دلار، ولی فروشش نزدیک 150 میلیون دلار بوده! یعنی حسابی ترکونده تو باکس آفیس. هم منتقدها دوستش داشتن، هم مردم عادی. خیلی‌ها گفتن که فیلم خیلی خوب تونسته ترس رو با داستان و شخصیت‌پردازی قاطی کنه. یه چیزی که خیلی‌ها بهش اشاره کردن اینه که فیلم از یه سری کلیشه‌های ژانر ترسناک استفاده کرده، ولی خب خیلی هم خوب ازشون استفاده کرده. مثلا جامپ اسکرهاش خیلی به جا و درست استفاده شده، نه اینکه الکی بخوان بترسونن. فضاسازی فیلم هم خیلی خوبه، تاریکی و نور خیلی خوب با هم بازی می‌کنن و حس ترس رو بیشتر می‌کنن. یه سری‌ها هم به پایان فیلم انتقاد داشتن و گفتن یه جورایی حس بدبینی داره و انگار داره خودکشی رو تبلیغ می‌کنه. ولی کارگردان فیلم گفت که اصلا منظورش این نبوده و هدفش نشون دادن مشکلات روحی و افسردگی بوده که تو فیلم هم یه جورایی بهش اشاره شده. در کل، "Lights Out" یه فیلم ترسناک خیلی خوب و خوش‌ساخته‌ست که هم حسابی می‌ترسونه، هم داستان جالبی داره و هم بازیگرهای خوبی داره. اگه دنبال یه فیلم ترسناک درست و حسابی هستید که بعدش پشیمون نشید، این فیلم انتخاب خیلی خوبیه. فقط حواستون باشه شب تنها نبینید، ممکنه چراغ‌ها رو روشن بذارید بخوابید! 😉